Alzheimer to najczęstsza przyczyna otępienia u osób powyżej 65 roku życia. Zaburzeniu ulegają funkcje takie jak pamięć, myślenie, orientacja, liczenie, zdolność uczenia się, język i ocena. W późniejszych stadiach choroby występują również zaburzenia świadomości. Choć przyczyny rozwoju choroby Alzheimera nie są do końca poznane już we wczesnych stadiach rozwoju, czynnościowe badania obrazowe, wykazują typowe dla choroby Alzheimera zaburzenia metabolizmu i zmniejszenie przepływu krwi w okolicach ciemieniowych i skroniowych.
Terapia normobaryczna, poprzez stymulację metabolizmu komórkowego, zwiększenie natlenienia krwi krążącej oraz stymulację procesu angiogenezy naczyń mózgowych, może zatrzymać lub znacznie spowolnić progres choroby Alzheimera poprzez lepsze odżywienie okolicy ciemieniowo-skroniowej.
Stosowanie tlenoterapii może stanowić nie tylko element rehabilitacji neurologicznej, ale również doskonałą, nieinwazyjną formę profilaktyki rozwoju zespołów otępiennych poprzez stymulację dotlenienia i metabolizmu komórek mózgu.
U pacjentów najczęściej odnotowuje się:
- stopniowe zmniejszenie nasilenia zaburzeń kognitywnych i behawioralnych
- usprawnienie procesów uczenia się
- poprawa kondycji ogólnej i samopoczucia
- możliwość powrotu do normalnych, codziennych, samodzielnych aktywności dnia codziennego i dalsza chęć pacjenta do kontynuacji terapii hiperbaryczno-tlenowe